Centrum Terapii Skoncentrowanej
na Przeniesieniu
Jeżeli masz nurtujące Ciebie pytanie, które chciałbyś zadać i uzyskać odpowiedź - napisz do nas.
Tak, zarówno psychoterapia psychodynamiczna, jak i terapia TFP zostały poddane badaniom, które potwierdziły ich skuteczność w pracy z pacjentami (Clarkin, 2007)
Psychoterapeuta może Cię poprosić o możliwość nagrywania sesji na dyktafon lub kamerę. Taka prośba wiąże się tylko i wyłącznie z procesem kształcenia terapeuty i jego superwizji. Możesz nie zgodzić się na nagranie. Nagrania nie są nigdzie przechowywane i po jakimś czasie zostają trwale usunięte. Korzystanie z nich jest korzystne dla Ciebie jako pacjenta, ponieważ pomaga Twojemu terapeucie dbać o jak najlepszy przebieg Twojej terapii.
Oznacza to, że terapeuta regularnie konsultuje swoją pracę z bardziej doświadczonym terapeutą - superwizorem. Głównym celem superwizji jest stworzenie miejsca do refleksji dla psychoterapeuty, aby mógł on przyjrzeć się swojej pracy z pacjentem, własnym reakcjom oraz relacji terapeutycznej i lepiej zrozumieć zachodzące w niej procesy. Podczas superwizji terapeuta nie ujawnia danych osobowych pacjenta.
Pomoc terapeuty polega na nazywaniu motywacji i emocji, które dla pacjenta mogą być nieświadome i na przenoszeniu ich w obszar świadomości. Oznacza to, że z czasem pacjent zaczyna sobie zdawać z nich sprawę. W TFP szczególny akcent kładziemy na przyjrzenie się wzorcom relacji, które często również pozostają poza naszą świadomością.
Na początku sesji pacjent zazwyczaj dzieli się swobodnie swoimi aktualnymi myślami, emocjami oraz sprawami, które na dany moment są dla niego istotne. Rolą terapeuty jest pomoc w doprecyzowaniu przeżyć pacjenta oraz pomoc w ich lepszym zrozumieniu. W psychoterapii TFP, jak w każdej terapii psychodynamicznej, uznajemy siłę emocji i motywacji, które działają poza naszą świadomością. Jako nieświadome, nie podlegają łatwo refleksji, często po prostu nie zdajemy sobie z nich sprawy.
Jest to rodzaj umowy między terapeutą a pacjentem dotyczącej procesu psychoterapii. Zawarte są w nim informacje o celach terapeutycznych oraz konkretne ustalenia dotyczące częstotliwości spotkań, czy zasad ich odwoływania.
Nie, przeniesienie oczywiście pojawia się już od początku kontaktu, natomiast pierwsze kilka spotkań zwykle ma charakter konsultacji, dlatego też nie rozpoczynamy wtedy jeszcze pracy nad czyimiś trudnościami. Spotkania wstępne nastawione są na lepsze poznanie pacjenta i jego problemów, diagnozę psychoterapeutyczną oraz wspólne ustalenie celów psychoterapii. Spotkania te zwykle kończą się omówieniem planu leczenia, wyjaśnieniem na czym będzie ono polegać oraz zawarciem tzw. kontraktu terapeutycznego.
Pierwsza wizyta nie wymaga żadnych specjalnych przygotowań. Natomiast warto odpowiedzieć sobie samemu na pytanie o to, z jakim kłopotem się zgłaszamy. Może się jednak zdarzyć, że sam/a nie do końca wiesz z czym masz problem. Po prostu czujesz, że coś w Twoim życiu nie działa tak jakbyś tego chciał/a. Terapeuta pomoże Ci lepiej zrozumieć z czym się zmagasz i zdecydować, czy psychoterapia to właściwy dla Ciebie kierunek.
Metoda TFP opiera się na relacji pomiędzy pacjentem i terapeutą, na analizowaniu przeniesienia, które ze swej natury jest łatwiejsze do uchwycenie w relacji na żywo. Dlatego też terapeuci TFP będą raczej niechętni do rozwiązań polegających na kontakcie on line.
W procesie psychoterapii terapeuta zawsze pozostaje osobą raczej anonimową, nie dzieli się z pacjentem swoimi przeżyciami, ani informacjami z życia osobistego. Psychoterapeuta może kojarzyć się z osobą milczącą, niedostępną, siedzącą w swoim fotelu z jednostajnym, ponurym wyrazem twarzy. W naszym podejściu niekoniecznie musi to być zgodne z rzeczywistością. Terapeuta TFP jest zwykle osobą aktywnie uczestniczącą w rozmowie - dopytuje, reaguje, komentuje. Neutralność terapeuty rozumiemy raczej jako powstrzymanie się terapeuty od ujawniania własnych przeżyć, informacji z życia osobistego, czy od wyrażania ocen i dawania rad.
To zależy od tego z czym zgłasza się pacjent, jak silna jest współpraca z terapeutą, od częstotliwości spotkań itd. Terapia ta należy do terapii długoterminowych, ponieważ ma na celu nie tyle zniwelowanie objawów, co przeformułowanie struktur budujących osobowość pacjenta. Pierwsze efekty, zmiany można zaobserwować czasem po kilku miesiącach terapii (często w obszarze zmniejszenia impulsywności czy większej łatwości w regulowaniu emocji), jednak całość terapii trwa zwykle kilka lat.
Sesje TFP odbywają się regularnie i trwają zwykle 45 minut. Preferowaną i zalecaną częstotliwością są sesje 2 razy w tygodniu. Obserwujemy, że taka częstotliwość oraz regularność pozwala na skuteczniejszą pracę nad przeniesieniem. Często jednak - ze względów bytowych, jak i jeśli wskazują tak względy diagnostyczne - pracuje się także 1 raz w tygodniu. Regularność sesji i przy takiej częstotliwości pozwala na budowanie relacji terapeutycznej, która jest kluczowa w analizie przeniesienia.
© 2024 Wszelkie prawa zastrzeżone przez Centrum Terapii Skoncentrowanej na Przeniesieniu
Centrum Terapii Skoncentrowanej
na Przeniesieniu