Centrum Terapii Skoncentrowanej
na Przeniesieniu

Czy jakakolwiek psychoterapia jest skuteczna?

Pierwsze przeglądy badań dotyczących skuteczności psychoterapii w ogóle pochodzą z lat 80. i 90. XX w. Smith, Glass i Miller (1980) dokonali metaanalizy, która pokazała wielkość efektu 0,85 u osób korzystających z psychoterapii w porównaniu do osób nie poddanych żadnym oddziaływaniom. Przegląd z roku 1993 (Lipsey, Wilson), który był zestawieniem kilkunastu metaanaliz dotyczył również różnych nurtów psychoterapii i wykazał wielkość efektu 0,75. W badaniach medycznych i psychologicznych wielkość efektu wynosząca 0,8 oznacza duży efekt, 0,5 — umiarkowany a 0,2 — mały. Badania te potwierdziły skuteczność psychoterapii jako metody leczenia.

Czy psychoterapia psychodynamiczna jest skuteczna?

Wyniki wielu badań potwierdzają skuteczność psychoterapii psychodynamicznej na podobnym poziomie jak terapii CBT (poznawczo-behawioralnej). Co więcej, wielkość efektu terapii psychodynamicznej wzrasta z upływem czasu od zakończenia procesu. Oznacza to, że terapia stymuluje w pewien sposób proces rozwoju wewnętrznego już po zakończeniu terapii. Metaanalizy z lat 2003 (Leichsenring i Leining), 2004 (Leichhsenring, Rabung i Leibing) i 2006 (Abass Hanock, Henderson i Kisely) wykazują wielkość efektu w granicach 0,97–1,46. Po upływie kilku miesięcy od zakończenia procesu (9–13 miesięcy) wielkość efektu wynosi 1,5.

Liczne badania potwierdzają skuteczności psychoterapii psychodynamicznej konkretnych zaburzeń psychicznych: zaburzeń depresyjnych, fobii społecznej, lęku uogólnionego, lęku napadowego, zespołu stresu pourazowego, zaburzeń osobowości, zaburzeń odżywiania i zaburzeń występujących pod postacią somatyczną (Leichsenring, Hiller, Weissberg i Leibing, 2006).

Jaka jest skuteczność terapii TFP?

W badaniach przeprowadzonych przez Clarkina i współpracowników (2007) porównywano skuteczność TFP z DBT (terapią dialektyczno-behawioralną) - jako ówcześnie uznaną i sprawdzoną metodą leczenia oraz z psychodynamiczną terapią wspierającą. Uzyskane wyniki wskazują na znaczącą poprawę poziomu ogólnego i społecznego funkcjonowania oraz istotną statystycznie redukcję poziomu lęku i depresji we wszystkich trzech grupach. Ponadto grupy poddane leczeniu przy użyciu technik TFP oraz DBT uzyskały znaczne obniżenie poziomu samobójstw, złości oraz poprawę ogólnego funkcjonowania. Co ciekawe, tylko TFP okazała się skuteczna w redukcji agresji słownej bezpośredniej oraz drażliwości. Autorzy badania wskazują, że jedynie pacjenci terapii TFP wykazali istotne zmiany w funkcji refleksyjnej, co jest przypuszczalnym mechanizmem zmiany w TFP (Yeomans i in., 2015).

Również badania prowadzone przez Doeringa i in.(2010) wskazały na skuteczność terapii TFP w zakresie poprawy funkcjonowania pacjentów z zaburzeniami osobowości poprzez: zmniejszenia depresyjności i lęku, zmniejszenia ilości podejmowanych prób samobójczych oraz hospitalizacji, a także ogólną poprawę funkcjonowania. Pacjenci poddani TFP rzadziej też rezygnowali z terapii niż pacjenci z grupy porównawczej.

Źródła:

Sekcja Naukowa Psychoterapii, Skuteczność psychoterapii, https://sekcjanaukowapsychoterapii.org/skutecznosc-psychoterapii/

F. Yeomans, J. Clarkin i O. Kernberg, Psychoterapia skoncentrowana na przeniesieniu w leczeniu zaburzeń osobowości borderline, Polskie Towarzystwo Psychoterapii Psychodynamicznej, 2015.

Polityka prywatności

RODO

Centrum Terapii Skoncentrowanej
na Przeniesieniu